De gevangenis van Brugge heeft er sinds januari 2023 een nieuwe afdeling voor senioren bij: Waardig Ouder Worden in detentie, kortweg WOUW. De afdeling biedt plaats voor tien senioren die elk aangepaste begeleiding krijgen. Tot nu toe was er enkel zo’n afdeling in de gevangenis van Merksplas, maar daar is alleen plaats voor senioren die hulpbehoevend zijn. In Brugge moeten de gedetineerden wel nog mobiel zijn en goed voor zichzelf kunnen zorgen. De bewoners kunnen er werken maar ook samen koken, wandelen, boeken lezen én sporten. Sportleerkracht Jan geeft een korte inkijk in zijn aanpak en visie:   

“De WOUW is een afdeling waar voornamelijk 55-plussers en zestigers hun straf uitzitten. Op die leeftijd komt wat algemene lichamelijke slijtage naar boven. Veel gedetineerden hebben protheses, klagen van een pijnlijke rug, knieën, heupen,… Daarnaast zitten veel van de mannen er ook al een tijd en hebben nog een tijd te gaan, waardoor er soms minder motivatie is om aandacht te besteden aan hun lichaam.”  

“Sport zie ik als een kans om even los te laten, je te laten opgaan in het gebeuren, even helemaal in je lichaam te zijn en juist niet na te denken over al de rest. Ik zie het als een mogelijkheid om iets op te bouwen, motivatie en vertrouwen te krijgen in het eigen lichaam. In een gevangenis lijkt me dat helemaal niet evident, juist omdat je er constant herinnerd wordt aan de situatie via allerlei procedures, camera’s, gevolgen van gedrag, …” 

Laagdrempelig én leuk

“De bedoeling bij deze groep is om het uurtje sport zo laagdrempelig mogelijk te maken, zodat mannen met verschillende mogelijkheden er het meeste kunnen uithalen. Dat betekent dan concreet dat we opwarmen met wandelen of een lichte jog, en daarna een paar stretchoefeningen doen, ieder volgens zijn capaciteit. Een ander aandachtspunt is dat het gewoon leuk is, we ons samen kunnen amuseren en helemaal in het moment zijn tijdens het sporten. Hopelijk trekt dat dan weer meer deelnemers aan, waardoor het gemeenschapsgevoel onder de gedetineerden versterkt.”  

 “Af en toe, als de deelnemers zicht echt inleven, komen er wel eens wat frustraties naar boven tijdens het sporten, vooral als er ook een competitief aspect aan gekoppeld is. Dat vind ik heel normaal: competitie, frustratie en spanningen maken nu eenmaal deel uit van het leven. Als er achteraf perspectief over ontstaat en er kan over gepraat worden heb ik er geen probleem mee. Het feit dat die frustraties er eens uit kunnen komen, maakt het uurtje sport ook waardevol voor mij.” 

 “Vorige week vertelde een deelnemer dat hij jaren geleden ‘buiten’ dagelijks sportte, maar nu al jaren geen oefening gedaan heeft. Vorige donderdag heeft hij zijn trainingsbroek uit de verpakking gehaald en zich helemaal uitgeleefd met een balletje tegen de muur te slaan.”