Juni 2024, na acht maanden High Intensity Training, houden we een evaluatie met de lesgevers, Kristof en Ben. We startten de les in woelige tijden, het groepsaanbod in de gevangenis van Mechelen had wel vijf maanden stilgelegen. Door de aanhoudende personeelstekorten en de grote overbevolking was het onmogelijk geworden om een structureel aanbod te voorzien. Maar in september begonnen we er weer aan met goeie moed.

We wilden een intensief sportief aanbod. Iets waar de deelnemers tot het uiterste moesten gaan. Ze hadden letterlijk lang genoeg stil gezeten, we wilden ‘all the way’ gaan. Na enkele weken zoeken kwamen we uit bij Kristof en Ben, zij geven bokstraining bij onder andere The Cross Puurs en ze zagen het wel zitten om hun publiek uit te breiden. In hun les in Puurs combineren ze High Intensity Training met boksoefeningen en dat besloten we ook te proberen in de gevangenis.

Focus werkt bevrijdend

High Intensity Training mag je letterlijk nemen. De eerste veertig minuten van de les worden er sit-ups gedaan, touwtje gesprongen, oefeningen met de kettle bells… zitten is uit den boze. De bedoeling is dat de deelnemers leren wat hun grenzen zijn en hoe ze die kunnen verleggen. Het laatste kwartier van de les wordt er gebokst. En dat, bespreken we op de evaluatie, verliep soms iets moeilijker. Boksen in de gevangenis, het klinkt controversieel of tegenstrijdig. Vanuit het Mechelse bewakend kader kwamen er dan ook vragen: ‘wat doen ze daar juist?’, ‘leren ze er niet vechten?’ Maar het beeld van boksen als ‘agressieve sport’ is al lang achterhaald. Boksen vraagt concentratievermogen en inzicht. Het daagt je uit om je te focussen op één ding en die mate van concentratie kan een bevrijding zijn voor mensen in detentie die de meeste uren van hun dag op cel zitten.

Respect en dankbaarheid

In de Mechelse gevangenis is er plek voor 84 gedetineerden, maar gemiddeld verblijven er 130 mannen in voorhechtenis. Ze zitten met meerdere op cel, met mensen die hun taal niet spreken of andere gewoontes hebben. ‘Na een dag vol drukte je even helemaal kunnen uitleven, dat kan echt deugd doen’, vertelde een deelnemer me. Tijdens de evaluatie komt niet alleen het nut van de sport naar voor, maar ook het respect en de dankbaarheid van de deelnemers. Dat doet Kristof en Ben zichtbaar deugd. Het is fijn als je leerlingen er ten volle voor gaan, daar doe je het voor.

Nu leggen we de lessen even stil. Vanaf april tot september werken we in Mechelen met een zomerregime. Er wordt een avondwandeling ingevoerd en daardoor kan de les enkel ‘s ochtends doorgaan. We merken dat de ochtend niet het ideale moment is. Personen in detentie moeten dan werken, hun advocaat komt, ze krijgen bezoek, of moeten naar de rechtbank… Door die drukte kan het langer duren voor de les is opgestart. In de winter (van oktober tot april) gaat de les ‘s avonds door. Buiten de les vindt er dan niets plaats. Die rust is aangenamer en zorgt voor een vlottere opstart van de les. In oktober komen Ben en Kristof dus terug, hopelijk weer vol goesting om training te geven. Ik twijfel er niet aan!

Dieuwke Goedemé, sport- en cultuurfunctionaris gevangenis Mechelen