Boksen als educatief en therapeutisch middel binnen de gevangenismuren: is dat wel een goed idee? De Vlaamse Boks Liga, De Rode Antraciet en de gevangenis van Oudenaarde geloven alvast in de kracht ervan en vonden elkaar als partner voor het project ‘Boxing Behind Bars’. Hun gedeelde expertise vormde een solide basis om in de gevangenis van Oudenaarde een boksaanbod uit te rollen voor gedetineerden.

Dat aanbod bestond uit een tiental workshops, gespreid over drie maanden. Van begin mei tot half juli namen twee groepen van acht gedetineerden wekelijks deel aan een bokstraining onder begeleiding van coaches Jean-Pierre Bauwens en Abdel Wahhabi.
De deelnemers aan het project werden zorgvuldig geselecteerd, zowel gedetineerden met al enige bokservaring als mannen die nog nooit de ring betraden werden aangemoedigd om zich kandidaat te stellen.

Oog om oog, pad om pad

Voor de start van de trainingen ondertekenden alle deelnemers een gedragscode. Ook de trainingen zelf werden lichtjes aangepast aan de gevangeniscontext. Zo was er van sparren met een tegenstander geen sprake. Wel konden de geleerde technieken op bokspads ingeoefend worden.

Ibrahim Emsallak, Vlaamse Boks Liga: “Alles is vlot verlopen en zeer positief ervaren. Door een grondige voorbereiding en degelijke opvolging konden we het traject succesvol afronden en bewijzen dat vechtsport en meer specifiek het Engels boksen een krachtig middel is ter bevordering van persoonlijke en sociale ontwikkeling van maatschappelijk kwetsbare groepen.” 

Sterk precedent voor meer boksen binnen de muren

Door haar opvoedkundige waarde past de bokssport volgens de Vlaamse Boks Liga perfect onder het Sport+-verhaal, waar de plus verwijst naar de toegevoegde waarde van sport op andere domeinen dan louter het lichamelijke. Ook voor De Rode Antraciet sluit het boksproject naadloos aan bij haar missie om gedetineerden via sport de ruimte te geven voor engagement, zelfontplooiing en sociale verbinding.

Heather Loontjens, De Rode Antraciet: “Het was boeiend om zien hoe de deelnemers na elke training een grote fysieke en mentale voldoening ervaarden. De mond-tot-mondreclame ging dan ook als een vuurtje rond waardoor we meer en meer aanmeldingen kregen. Het was een uniek project dat zeker naar meer smaakt.” 

Na het realiseren van dit eerste geslaagde bokstraject hopen de partners opnieuw een aanbod uit te rollen, op een meer bovenlokaal niveau. Door meerdere gevangenissen te betrekken in dit succesverhaal wordt de positieve impact alleen maar groter en kan een grotere groep van gedetineerden de vruchten plukken van ‘de nobele kunst van zelfverdediging’.

Pieter Van Caeneghem, gevangenisdirecteur : “Na een jarenlange voorbereiding was het pad geëffend voor dit uniek project, dat allesbehalve vanzelfsprekend is binnen een gevangeniscontext. De aanvankelijke scepsis ‘We gaan ze toch niet leren vechten’ heeft snel plaats gemaakt voor respect en appreciatie bij het personeel, zelfs in die mate dat een sessie voor personeelsleden de volgende stap is!”